Armeniya ve Azerbaycan arasında uzun süredir devam eden çatışmalar sonucunda, ateşkes sağlandı. Ancak bu ateşkes, yaşanan soykırımın acısını unutturamaz. Uzun yıllardır devam eden düşmanlık ve çatışmalar, yüzbinlerce insanın hayatını kaybetmesine ve acı çekmesine neden oldu.

İki ülke arasında tarihi, siyasi ve toprak anlaşmazlıkların temelinde yatan sorunlar, hala çözüme kavuşmuş değil. Ateşkesin sağlanması bir nebze olsun huzur getirse de, geçmişte yaşanan katliamların izleri hala taze. Soykırımın unutulması mümkün olmayacak kadar derin bir yara olarak kalacak.

Ateşkes, sadece silahların susması anlamına gelmiyor. Gerçek barışın sağlanması ve halkların bir arada yaşama hakkının güvence altına alınması için daha fazlasına ihtiyaç var. Soykırımın yaşandığı topraklarda barışın tesisi ve adaletin sağlanması, uzun vadede kalıcı bir çözüm olabilir.

Ateşkesin ardından sessizlik hakim olsa da, bu sessizlik soykırımın gölgesini üzerinden atmış değil. Tarih boyunca yaşanan acı olaylar, hatırlanmalı ve gelecek nesillere aktarılmalıdır. Ancak bu şekilde benzer trajedilerin tekrarlanması engellenebilir.